تبلور مدیریت منابع انسانی در صنایع پتروشیمی 

مدیریت منابع انسانی و استفاده از مدل‌های شایستگی در احصای توانایی نیرو‌های یک مجموعه، منتج به موفقیت و چابکی آن خواهد شد. این قاعده در حوزه مدیریت صنایع پتروشیمی نیز صادق است. مدیریت صنایع پتروشیمی مبتنی بر هدف‌گذاری و کارآمدی و مهندسی ارزش است. از این رو مدیریت منابع انسانی در آن بیشترین اهمیت ممکن را دارد. تکنولوژی‌های نوین و خلاقانه در عرصه مدیریت صنایع پتروشیمی قطعا در یک ساختار انسانی کارآمد و چابک تبلور پیدا خواهند کرد نه یک ساختار منفعل و ایستا. عصر کنونی، عصر استناد به شایستگی‌ها و مدلسازی بر اساس آنهاست. ما در مدیریت صنایع پتروشیمی با ترکیبی از منابع، ظرفیت‌ها و فرصت‌ها رو به رو هستیم که باید جایابی و ارزشیابی مستند و دقیقی در قبال هر یک از آن‌ها صورت گیرد.

تبیین شایستگی‌های منابع انسانی در حوزه صنایع و پتروشیمی، معلول چینش مولفه‌ها و توجه به ظرایف زیادی است. بخشی از مدیریت منابع انسانی در عرصه پتروشیمی، منبعث از ثوابت و الگو‌های این نوع مدیریت خلاق است: ایجاد انگیزه برای ایجاد و استمرار تغیرات موثر، نیاز به کسب مهارت‌های جدید، تقبل مسئولیت‌های جدید و ترسیم روابط مبتنی بر فایده و همکاری، از جمله این موارد محسوب می‌شود. 

دغدغه اصلی این است که چگونه این موارد در عرصه مدیریت پتروشیمی تبلور پیدا خواهد کرد؟ قطعا در شکل گیری و تسریع این روند باید بر روی اهداف و استراتژی‌های تعیین شده از سوی شرکت‌های پتروشیمی متمرکز شد و راهکارها، ابزار‌ها و از همه مهم تر، منابع انسانی منطبق با این اهداف کلان، میان مدت و خرد را مدنظر قرار داد. در این صورت می‌توانیم ظرفیت‌های نهفته و آشکار در حوزه منابع انسانی را با نیاز شرکت‌های پتروشیمی به درستی و بر اساس واقعیات کمی و کیفی تطبیق دهیم.